O pokładaniu w Bogu ufności , gdy na nas lecą strzały słów

 Warto zaufać Bogu i zdać się na Niego , aby On nas prowadził.


Św. Faustyna pewnej nocy doświadczyła lęku z powodu szalejącego wichru i deszczu. 
Zbudzona ze snu zaczęła się modlić , aby burza nie wyrządziła żadnej szkody. 
W modlitewnym dialogu słyszy znamienne słowa :  
Odmów tę koronkę , której cię nauczyłem , a burza ustanie(DZ 1731).  
Św. Faustyna posłuszna owemu dobrze znanemu Głosowi rozpoczyna Koronkę do Miłosierdzia Bożego. 
Mistyczka w krótkim czasie przekonuje się o wielkiej skuteczności modlitwy podanej przez samego Mistrza z Nazaretu. 
Otóż  w trakcie odmawiania koronki burza nagle ustała. 
Apostołka Bożego Miłosierdzia otrzymuje zapewnienie :  
Przez nią uprosisz wszystko , jeżeli to , o co poprosisz , będzie zgodne z wolą Moją ( Dz 1731). 
Zostaje przez to potwierdzona odwieczna prawda , że tylko w Bogu samym człowiek znajduje ratunek przed złem i nieszczęściem. 
Koronka pomaga w nawiązaniu dialogu z Bogiem i równocześnie wprowadza nas w klimat zaufania Opatrzności Bożej.