O pracy nad sobą

 

 SAKRAMENT  POKUTY

Spójrz , Miłosierny , na naszą nędzę
zrodzoną z grzechu i niewierności ;
Ulecz zranionych , przywróć im pełnię
Twojego życia.

Mocą swej męki na drzewie krzyża
Pojednaj z Ojcem zbłąkanych synów ;
Osłoń przed ciosem zła grożącego
I obdarz siłą.

Pomóż się przedrzeć przez ciernie lęku
I złudy świata , co wciąż nas wabi ;
Pozwól w pokorze objąć Twe stopy
Zranione dla nas.

Niechaj Twa łaska przywróci w ludziach
Dostojny obraz Bożego Wzoru ,
Aby już odtąd  służyć pragnęli
Jedynie Tobie.

Tobie i Ojcu z Najświętszym Duchem
Niech będzie chwała przez wszystkie wieki ;
Nasze sumienia , wolne i czyste ,
Niech sławią Boga. Amen.

Rozważania

Byłoby pomyłką i dużym niebezpieczeństwem chodzenie do spowiedzi jedynie po to , by uzyskiwać ciągle na nowo odpuszczenie grzechów, bez starań o poprawę. 
Sakrament pokuty zobowiązuje nas do wewnętrznej przemiany na lepsze. 
To rozpoczęcie nowego życia wymaga poddania się kierownictwu Ducha  Świętego. 
Jego  natchnienia pobudzają nas do miłości twórczej , wychodzącej naprzeciw drugiemu , wykorzystującej każdą okazję do wyświadczenia dobra. 
Wielu ludzi nie pracuje nad sobą , bo im się wydaje , że są w porządku , że im niczego nie brakuje. 
Poznajemy samych siebie głównie przez rachunek sumienia , najlepiej codzienny ( przed spaniem) , oraz przez przyjmowanie krytycznych uwag od przyjaciół , a także wrogów. 
Trzeba bardzo cierpliwie , ale spokojnie i stanowczo wykorzeniać jedną wadę po drugiej , a starać się o cnoty. 
W porozumieniu ze spowiednikiem trzeba zastanowić się , co jest do zrobienia Np. podjąć wysiłek , by z postawy człowieka tylko mówiącego przechodzić do postawy człowieka uważnego słuchania i rozumienia innych ; z postawy " wiedzącego wszystko" o sobie i innych , do pełnej pokory postawy szukania prawdy  w każdym usłyszanym zdaniu , zdarzeniu. Oprócz ogólnego postanowienia poprawy warto przy spowiedzi zrobić tzw. postanowienie szczegółowe , 
np. : będę starać się o to , by nigdy nie odzywać się do innych , kiedy jestem bardzo zdenerwowany , poczekać aż minie zły nastój ; będę unikać niepotrzebnego krytykowania , mówienia o wadach drugiego człowieka - postaram się powiedzieć o nim coś dobrego. 
Warto zwrócić także uwagę na wysiłek w kierunku rozwijania dobrych cech , np. : przed każdą czynnością zastanowić się , jak ją wykonać , aby była miła w oczach Bożych . 
Przechodząc obok kościoła wstąpić na krótką modlitwę , często doceniać drugiego , jego pracę , umiejętności. 
Postanowienia , które obraliśmy , kontrolujemy codziennie. 
Rano przypominamy je sobie , a wieczorem zastanawiamy się jak je wykonaliśmy. Jeśli źle , zadajemy sobie pokutę. 
Tak podjęta praca wymaga częstej spowiedzi. 
W ten sposób dostrzeżemy z każdym dniem wyraźniej naszą wielką słabość. 
Należy nam modlić się codziennie - rano i wieczorem , ale i wśród zajęć nie zapominać o Bogu. 
Nie należy nigdy zrażać się tym , że nam się nie udaje, że nie widać zmiany na lepsze. 
Tajemnica postępu nie na tym polega , żeby wiedzieć , ile postąpiliśmy  naprzód , ale na tym , by ufając Bogu zaczynać co dzień , niemal co chwila , na nowo. 

Nigdy nie jest za późno.