Ten akt uwielbienia z XVIII wieku pomoże ci stanąć w Bożej obecności
Modlitwa uwielbienia to oddanie czci Bogu i przebywanie w Jego obecności.
Ten konkretny akt uwielbienia napisany został w XVIII w.
Jego autorem jest włoski jezuita Luigi Felici, który w ten sposób pragnął wynagrodzić wszelkie bluźnierstwa i złorzeczenia przeciwko Bogu.
Katechizm Kościoła katolickiego odnosi się do modlitw uwielbienia następująco:
Uwielbienie jest tą formą modlitwy, w której człowiek najbardziej bezpośrednio uznaje, iż Bóg jest Bogiem. Wysławia Go dla Niego samego, oddaje Mu chwałę nie ze względu na to, co On czyni, ale dlatego że ON JEST.
Dla wielu akt uwielbienia stanowi część modlitwy osobistej. Bardzo pomaga w tym, by stanąć w Bożej obecności.
Akt uwielbienia
Niech będzie Bóg uwielbiony!
Niech będzie
uwielbione święte Imię Jego!
Niech będzie
uwielbiony Jezus Chrystus, prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek!
Niech będzie
uwielbione Imię Jezusowe!
Niech będzie
uwielbione Najświętsze Serce Jezusowe!
Niech będzie
uwielbiona Najświętsza Krew Jezusowa!
Niech będzie
uwielbiony Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie Ołtarza!
Niech będzie
uwielbiony Duch Święty Pocieszyciel!
Niech będzie
pochwalona Bogarodzica, Najświętsza Panna Maryja!
Niech będzie
pochwalone jej święte i Niepokalane Poczęcie!
Niech będzie
pochwalone imię Maryi, Dziewicy i Matki!
Niech będzie
pochwalony św. Józef, Jej przeczysty Oblubieniec!
Niech będzie
uwielbiony Bóg w swoich Aniołach i w swoich świętych!
Amen. Zaczerpnięto ze strony Aleteia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz