O przebaczeniu

Konferencja o.De Grandisa SJ, która ten temat pogłębia.
 
http://czaplinek.salezjanie.pl/?p=580#more-580


Modlitwa o przebaczenie O. DeGrandisa

w celu jej zrozumienia za.

 

 MODLITWA PRZEBACZENIA

  Poniższa modlitwa dotyczy większości najważniejszych sytuacji związanych z koniecznością przebaczenia. 
Często pod wpływem tej modlitwy zaczynamy uświadamiać sobie różne 
Pozwólmy Duchowi Świętemu działać swobodnie, tak aby poprowadził nasze myśli do wszystkich osób i grup ludzi, potrzebujących naszego przebaczenia.
Panie Jezu Chryste, proszę Cię dzisiaj o to, bym przebaczył każdemu człowiekowi, który w moim życiu skrzywdził mnie. 
Wiem, że Ty dasz mi siłę, abym to uczynił; dziękuję Ci za to, że kochasz mnie bardziej niż ja kocham siebie i że pragniesz mojego szczęścia bardziej niż ja sam pragnę go dla siebie.
Panie Jezu, pragnę być wolny od uczuć żalu, goryczy i nieprzebaczenia względem Ciebie, które rodziły się we mnie, ilekroć myślałem, że to Ty zsyłasz śmierć, trudności, kłopoty finansowe, kary i choroby na moją rodzinę. 
Panie, akceptuję swoje grzechy, winy i słabości. 
Wszystko to, co jest naprawdę złe we mnie, i to, co wydaje mi się, że jest złe – przebaczam sobie. 
Wszelkie praktyki okultystyczne, seanse spirytystyczne, stawianie horoskopów, wróżenie, rzucanie czarów; to, że nadużywałem Twojego imienia, że nie oddawałem Ci czci, że raniłem swoich rodziców, że upijałem się, brałem narkotyki; przebaczam sobie wszelkie grzechy nieczystości, cudzołóstwa, aborcje, kradzieże, kłamstwa to wszystko dziś sobie przebaczam. 
Dziękuję Ci, Panie, za Twoją łaskę w tej właśnie chwili. 
Szczerze przebaczam mojej matce. Przebaczam jej wszystkie te momenty, gdy raniła mnie, gdy była na mnie obrażona, zła i gdy mnie karała. Wybaczam jej te wszystkie momenty, kiedy faworyzowała moich braci i moje siostry, kiedy mówiła, że jestem głupi, brzydki, najgorszy z rodzeństwa, że kosztuję ją dużo pieniędzy; gdy mówiła, że byłem niechciany, że byłem „wypadkiem przy pracy”, pomyłką i nie tym, kogo oczekiwała – wybaczam jej to. Przebaczam swojemu ojcu. 
Przebaczam mu brak wsparcia, brak miłości, czułości, brak uwagi. 
Przebaczam mu brak czasu, to, że nie przebywał razem ze mną, że pił, że kłócił się z matką, że walczył z nią i z dziećmi. 
Przebaczam mu surowe kary, brak zainteresowania, częste wyjazdy, to, że rozwiódł się z matką, że zdradzał ją – to wszystko przebaczam mu. 
Panie, przebaczam także moim siostrom i braciom, którzy odrzucali mnie, mówili o mnie kłamstwa, nienawidzili mnie, mieli do mnie żal, rywalizowali ze mną o miłość rodziców, którzy ranili mnie fizycznie i psychicznie. 
Którzy byli dla mnie zbyt surowi, karcili mnie i zatruwali mi życie na wszelkie sposoby – przebaczam im. Panie, przebaczam mojej żonie, memu mężowi – brak miłości, czułości, rozsądku, wsparcia, opieki, porozumienia; wszelkie błędy, zaniedbania, słabości, wszelkie czyny i słowa, które zraniły mnie i powodowały moje rozdrażnienie. 
Jezu, przebaczam moim dzieciom – ich brak szacunku, posłuszeństwa, miłości, opieki, wsparcia, ciepła, zrozumienia; ich złe przyzwyczajenia, odejście od Kościoła, wszelkie zachowania, które sprawiły mi ból. 
Boże, przebaczam wszystkim moim krewnym, ich brak miłości, krytykowanie, wszelkie myśli, czyny i zaniedbania, które mnie dotknęły. Proszę pomóż mi przebaczyć moim dziadkom, którzy wtrącali się do naszej rodziny, byli zaborczy w stosunku do moich rodziców, powodowali zamieszanie, buntowali rodziców jednego przeciw drugiemu. Jezu, pomóż mi przebaczyć moim kolegom z pracy, którzy są nieprzyjemni, działają na moją szkodę, zrzucają na mnie swoje obowiązki, obmawiają mnie, nie chcą ze mną współpracować, usiłują „wygryźć” mnie ze stanowiska – przebaczam im. 
Potrzebuję także Panie przebaczyć swoim sąsiadom ich hałaśliwe zachowanie, to, że nie dbają ani o swoją, ani o czyjąś własność, że wypuszczają swoje psy na moje podwórze, że nie chowają pojemników na śmieci; wybaczam im ich uprzedzenia i obojętność wobec innych sąsiadów. Wybaczam im obmawianie mnie i oczernianie innych sąsiadów. 
Teraz przebaczam wszystkim księżom, pastorom, zakonnicom, mojej parafii, organizacjom parafialnym i grupom modlitewnym, mojemu duszpasterzowi, biskupowi, Papieżowi, całemu Kościołowi: brak wsparcia, potwierdzenia mojej wartości; złe kazania, małostkowość, brak zainteresowania, brak zachęty, której nasza rodzina bardzo potrzebowała; także wszelkie zranienia, jakie zadano mnie lub mojej rodzinie, nawet w odległej przeszłości – przebaczam im dzisiaj. 
Panie, przebaczam wszystkim osobom publicznym, które w jakikolwiek sposób zraniły mnie – lekarzom, pielęgniarkom, prawnikom, policjantom, pracownikom szpitali. Szczerze im dzisiaj wszystko wybaczam. 
Panie, przebaczam osobom odmiennych przekonań: tym, którzy należą do innych opcji politycznych, którzy atakowali mnie, ośmieszali, dyskryminowali, przez których poniosłem szkodę materialną. 
Przebaczam przedstawicielom innych wyznań, którzy próbowali mnie nawrócić na siłę, napastowali mnie, atakowali, kłócili się ze mną, narzucali mi swój punkt widzenia. 
Przebaczam tym, którzy zranili mnie etnicznie: dyskryminowali mnie, wyszydzali, mówili dowcipy o mojej narodowości lub rasie, wyrządzili mojej rodzinie krzywdę fizyczną, emocjonalną lub materialną. Przebaczam im dzisiaj. 
Panie przebaczam też wszystkim specjalistom, którzy w jakikolwiek sposób mnie skrzywdzili: lekarzom, pielęgniarkom, prawnikom, sędziom, politykom i pracownikom administracyjnym. 
Wybaczam wszystkim pracującym w służbach społecznych: policjantom, strażakom, kierowcom autobusów, sanitariuszom, a szczególnie fachowcom, którzy zażądali zbyt wiele za swoją pracę. 
Panie, przebaczam swojemu pracodawcy to, że za mało mi płaci, że nie docenia mojej pracy, że jest nieuprzejmy i ma wygórowane żądania, że reaguje złością i zachowuje się w sposób nieprzyjazny, że nie awansuje mnie i nie wyraża się z uznaniem o mojej pracy. 
Panie, przebaczam swoim nauczycielom i instruktorom, dawnym i obecnym. Przebaczam im to, że mnie karali, poniżali, obrażali, traktowali mnie niesprawiedliwie, ośmieszali mnie, nazywali mnie głupim, niesłusznie kazali mi zostawać po lekcjach w szkole. 
Panie, przebaczam moim przyjaciołom, którzy zawiedli mnie, zerwali ze mną kontakt, nie wspierali mnie, byli nieuchwytni, gdy potrzebowałem pomocy, pożyczali pieniądze i nie oddawali, którzy obmawiali mnie. 
Panie Jezu, szczególnie modlę się o łaskę przebaczenia tej jednej osobie w moim życiu, która zraniła mnie najbardziej. 
Proszę Cię, abym przebaczył temu, kogo uważam za swojego największego wroga, komu najtrudniej jest mi przebaczyć, komu powiedziałem, że nigdy nie przebaczę. Dziękuję Ci Jezu, że jestem wolny od zła nieprzebaczenia. 
Niech Twój Święty Duch napełni mnie światłem, które oświeci wszystkie mroczne zakamarki mojego umysłu. Amen. 
Jak zostało powiedziane wcześniej, przebaczenie jest aktem woli, a nie uczuciem; przebaczanie stanowi zobowiązanie na całe życie. 
Co dzień powinniśmy przebaczać tym, którzy nas zranili. „Wtedy Piotr podszedł do Niego i zapytał: «Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?” Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy»” (Mt 18, 21-22). 
Przebaczenie jest aktem woli, nie uczuciem. Jeśli się modlimy za kogoś, możemy być pewni, że przebaczyliśmy tej osobie.